Forum II Wojna Światowa Strona Główna
Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości
Adolf Hitler (1889-1945)
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu    Forum II Wojna Światowa Strona Główna -> Faszyści/ Dyktatorzy II Wojny Światowej

Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
General
Administrator



Dołączył: 13 Lut 2007
Posty: 78
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/2


PostWysłany: Wto 23:54, 13 Lut 2007    Temat postu: Adolf Hitler (1889-1945)

Adolf Hitler (ur. 20 kwietnia 1889 w Braunau am Inn, zm. 30 kwietnia 1945 w Berlinie) – polityk niemiecki, kanclerz Niemiec od 1933, führer i kanclerz Rzeszy od 1934, przywódca Narodowo-Socjalistycznej Niemieckiej Partii Robotników (NSDAP), ideolog niemieckiej odmiany faszyzmu zwanej od jego nazwiska hitleryzmem lub narodowym socjalizmem (nazizmem), twórca i dyktator III Rzeszy niemieckiej, zbrodniarz wojenny, odpowiedzialny za zbrodnie przeciw ludzkości.

Po objęciu obu funkcji zmieniono nazwę jego stanowiska na "Führer und Reichskanzler" (Wódz i kanclerz Rzeszy). Uznawany jest przez większość historyków za osobiście odpowiedzialnego za politykę rasową nazistowskich Niemiec, Holocaust oraz za śmierć milionów ludzi zabitych podczas jego rządów.

[link widoczny dla zalogowanych]

Urodził się w Austro-Węgrzech, tereny dzisiejszej Austrii w miejscowości Braunau am Inn. W latach 1907 i 1908 czynił bezskuteczne wysiłki, aby studiować malarstwo w Wiedniu. Po dwukrotnie niezdanym egzaminie na studia opuścił Wiedeń. W czasie I wojny światowej walczył jako ochotnik w armii niemieckiej, został dwukrotnie odznaczony Krzyżem Żelaznym. O zawieszeniu broni dowiedział się w wojskowym szpitalu w Pasewalku, gdzie przebywał około pół roku po czasowym oślepieniu gazem. Kapitulację Niemiec uznał za zdradę.

Działalność w NSDAP

W 1919 wstąpił do Niemieckiej Partii Robotników (Deutsche Arbeitspartei, DAP), której nazwę w następnym roku zmieniono na NSDAP. Stanął na jej czele w 1921. Po nieudanym puczu monachijskim w 1923 (inaczej pucz piwiarniany) został skazany na pięć lat więzienia i osadzony w więzieniu w Landsbergu (1924). Napisał tam książkę Mein Kampf (Moja walka), w której sformułował program ruchu nazistowskiego. Jej tezy powtórzył w Das zweite Buch, książce nieopublikowanej za życia Hitlera, a odnalezionej przez historyków w latach dziewięćdziesiątych.

Po przedterminowym zwolnieniu z więzienia w grudniu 1924 roku skupił wokół siebie grono ambitnych i bezwzględnych współpracowników. Momentem kluczowym dla jego partii był kryzys gospodarczy w 1929. Wówczas bowiem wyborcy zwrócili się w stronę dwóch skrajnych partii – komunistów i Narodowych Socjalistów. Jego partia po wyborach stała się najpierw drugą, a potem pierwszą frakcją w parlamencie. Zwycięstwo wyborcze ułatwił znacznie fakt pozyskania w 1929 przez nazistów niemieckiego przemysłowca Alfreda Hugenberga, który przez wiele następnych lat wspierał ich finansowo - dzięki temu NSDAP mogła zorganizować zakrojoną na szeroką skalę kampanię propagandową i zapewnić sobie stałe źródło funduszy na bieżącą działalność. W roku 1932 przegrał wybory prezydenckie, lecz otrzymał aż 40% głosów. W 1933 Hitler doszedł do władzy w sposób legalny gdy NSDAP wygrało wybory parlamentarne. Następnie Hitler wykorzystał luki w prawie do przejęcia pełnej władzy, na zasadzie specjalnych pełnomocnictw które otrzymał w sposób legalny, decyzją Reichstagu.

Okres po dojściu do władzy

30 stycznia 1933 roku, dzięki poparciu sfer konserwatywnych, większości generalicji i czołowych przedstawicieli przemysłu i finansjery, został kanclerzem i stanął na czele koalicyjnego rządu. Poparcia specjalnym pełnomocnictwom dla jego gabinetu udzieliła chadecka Partia Centrum. 27 lutego 1933 spłonął Reichstag. Hitler – przy biernej postawie prezydenta Hindenburga – wykorzystał pożar do rozprawy z komunistami i uchwalenia ustawy Zum Schutz von Volk und Staat (O ochronie narodu i państwa), faktycznie zawieszającej prawa obywatelskie i konstytucję Republiki Weimarskiej. Po śmierci Hindenburga, nie przeprowadził nowych wyborów prezydenckich, uznając, że urząd prezydenta został zawieszony, a jego kompetencje przejął jako Führer (wódz) Rzeszy Niemieckiej. Wobec spadku wpływów wyborczych NSDAP, rozprawił się z opozycją, tworząc dla określonych grup ludności (Żydzi, homoseksualiści, Cyganie, antyhitlerowcy, księża oraz socjaldemokraci) obozy koncentracyjne. Pierwszy z nich powstał w Dachau, 22 marca 1933. Później, w czasie wojny, obozy te zapełniły się także więźniami z terenów okupowanych.

W 1934 roku bezwzględnie rozprawił się z opozycją w łonie SA oraz innymi przeciwnikami politycznymi. Podczas tzw. nocy długich noży z 29 na 30 czerwca zamordowano około 400 osób, oskarżonych potem o przygotowywanie zamachu stanu, w tym najbardziej zagrażającego hitlerowskim planom hegemonii politycznej Ernsta Röhma.

Działania wojenne

Rozpoczął politykę zbrojeń i "pokojowych podbojów", remilitaryzując Nadrenię (1936), zajmując kolejno Austrię w 1938 (Anschluss Austrii), Kraj Sudetów (październik 1938), całe Czechy w 1939 oraz Kłajpedę (również 1939). 23 sierpnia 1939 kazał podpisać układ ze Związkiem Radzieckim, znany jako pakt Ribbentrop-Mołotow. Był to faktyczny wstęp do II wojny światowej. Wykonując założenia paktu, 1 września 1939 wojska niemieckie wkroczyły na terytorium Polski (bez wcześniejszego wypowiedzenia wojny). Działania te zgodnie z przewidywaniami Hitlera nie pociągnęły za sobą reakcji zbrojnej Francji i Wielkiej Brytanii. Kraje te poprzestały na wypowiedzeniu 3 września wojny III Rzeszy.

Polityka rasowa

Hitler dążył do usunięcia również Cyganów, jako tzw. podludzi (niem. Untermenschen), a także izolacji i wyniszczenia niemieckich homoseksualistów. Wszczął programy masowych mordów na osobach chorych psychicznie. Około 51 milionów Słowian zamieszkujących Europę środkowo-wschodnią planowano usunąć poprzez eksterminacje, przesiedlenia i germanizację (elementów określanych przez pseudonaukowe wytyczne niemieckiej teorii rasowej jako "wartościowe rasowo") na wschód, głównie na Syberię, według tak zwanego Generalnego Planu Wschodniego (niem. Generalplan Ost).

Plan ten składał się z dwóch części, tzw. Mały Plan (niem. Kleine Planung), który przewidywał wymordowanie całej polskiej elity i inteligencji - został w większości zrealizowany na terytorium Polski. Natomiast druga część, tzw. Duży Plan (niem. Grosse Planung), został zapoczątkowany wielką akcją przesiedleńczą na Zamojszczyźnie, został jednak wskutek sprzeciwu polskiego ruchu oporu niezrealizowany do końca - tym samym główne plany przesiedleńcze przesunięto na okres powojenny. Istniały różne wersje Generalnego Planu Wschodniego, np. jedna z nich przewidywała realizację projektu autorstwa nazistowskiego architekta Huberta Grossa, który opracował plany zburzenia 95 % powierzchni zabudowanej Warszawy i wybudowanie w tym miejscu tzw. "Nowego niemieckiego miasta Warszawa" (niem. Die neue deutsche Stadt Warschau) oraz włączenie do niego Planu Pabsta - w miejscu Zamku Królewskiego w Warszawie zamierzano wybudować nazistowską Halę Ludową (niem. Volkshalle). Kolejnym elementem planu była zinstytucjonalizowana akcja rabunku dzieci (w jej ramach także akcja specjalna Heu-Aktion, podczas której pochwycono dzieci i młodzież także z terytorium dzisiejszej Białorusi i Ukrainy), praktycznie realizowana na wschodnich terytoriach okupowanych wobec różnych narodów, największe straty poniosła Polska. Trudne szacunki liczebne wywózek polskich dzieci, opracowane na podstawie ocalałych archiwów niemieckich[4], mówią o dziesiątkach tysięcy, zwłaszcza małych dzieci i niemowląt. Historycy zajmujący się tym tematem, oceniają liczbę dzieci poddanych przymusowym przesiedleniom i germanizacji w ramach programu rabunku dzieci na ok. 200 000[5][6][7]. Do innych zbrodni nazistowskich które aprobował Hitler, należy zaliczyć także akcję mordowania ludzi z różnych względów uznanych przez niemiecką eugenikę za "bezwartościowych", przeprowadzaną pod kryptonimem Akcja T4.

Okres końcowy

Okładka amerykańskiej gazety z maja 1945

W wyniku działań wojennych przez pewien czas znaczna część Europy znalazła się pod panowaniem niemieckim. W 1941 zdecydował się na uderzenie na ZSRR. Po przegranej bitwie pod Moskwą (grudzień 1941) przejął osobiste dowództwo nad kampanią wschodnią i w efekcie kierowania się względami ideologicznymi bardziej niż militarnymi doprowadził do klęski armii niemieckiej w wojnie z ZSRR.

W latach 1943-1944 skoncentrowane uderzenia alianckie odebrały III Rzeszy inicjatywę na wszystkich frontach. W obliczu zbliżającej się klęski Niemiec 20 lipca 1944 grupa spiskowców z Clausem von Stauffenbergiem na czele dokonała w Wilczym Szańcu nieudanego zamachu na życie Hitlera.

30 kwietnia 1945, podczas oblężenia Berlina, Hitler wraz z poślubioną dzień wcześniej Ewą Braun popełnił samobójstwo w podziemnym schronie pod gmachem Kancelarii Rzeszy w Berlinie (wcześniej trując swojego psa). Miał wtedy 56 lat.

9 czerwca 2006 w miejscu gdzie był schron odsłonięto tablicę informująca zarówno o budowli jak i o fakcie popełnienia w tym miejscu samobójstwa przez Hitlera.

Zwłoki dyktatora i jego małżonki zostały spalone przez esesmanów ze straży przybocznej. Informacje o okolicznościach śmierci i fakt bezspornej identyfikacji odnalezionych w Berlinie przez Rosjan zwłok obojga został na wiele lat utajniony, gdyż prawda nie odpowiadała wersji głoszonej przez oficjalną propagandę.

W latach 1946-1949 NKWD prowadziło przesłuchania Otto Günschego – zastępcy osobistego adiutanta Hitlera oraz Heinza Lingego – ordynansa Hitlera i innych oficerów, świadków ostatnich chwil w bunkrze pod Kancelarią Rzeszy. Ich zeznania, wyjaśniające okoliczności samobójstwa i spalenia zwłok, zostały utajnione i zamknięte w osobistym archiwum Stalina. Po raz pierwszy dostęp do materiałów śledztwa umożliwił Komisji Ideologicznej Komitetu Centralnego KPZR Chruszczow w 1959, ale dopiero po otwarciu archiwum partyjnego 1991 stały się dostępne dla historyków.

Było to powodem powstania hipotez mówiących, że w rzeczywistości Hitler uciekł z oblężonego Berlina i wyjechał do Argentyny. Przeciwko ich prawdziwości świadczył między innymi fatalny stan psychiczny i fizyczny Hitlera (m.in. w styczniu 1945 stwierdzono u niego chorobę Parkinsona).









W Kościele Palmariańskim Hitler jest uznawany za świętego.


Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez General dnia Wto 23:24, 20 Lut 2007, w całości zmieniany 1 raz
Powrót do góry
Zobacz profil autora
General
Administrator



Dołączył: 13 Lut 2007
Posty: 78
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/2


PostWysłany: Śro 9:56, 14 Lut 2007    Temat postu:

Jak dlamnie to idiotyzm żeby takiego morderce ludzkości uznawać za świętego.

Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
plutonowy_kruszon
Wujek Założyciel



Dołączył: 13 Lut 2007
Posty: 52
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/2
Skąd: Bytom


PostWysłany: Śro 11:21, 14 Lut 2007    Temat postu:

Nie którzy uznawali go nawet za samego boga.

Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
General
Administrator



Dołączył: 13 Lut 2007
Posty: 78
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/2


PostWysłany: Śro 16:31, 21 Lut 2007    Temat postu:

Heh... Znalazłem fajnego gifa Very Happy



Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Wyświetl posty z ostatnich:   

Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu Wszystkie czasy w strefie EET (Europa)

 
fora.pl - załóż własne forum dyskusyjne za darmo
|| Powered by phpBB © 2001, 2002 phpBB Group || Designed by Port-All.Com ||
Regulamin